Komputer, gry, internet...

Sweetie

Co sądzicie na temat uzależnienia od komputera, gier komputerowych, internetu? Czy może ono wyrządzić szkody na tak szeroką skalę jak np. alkoholizm, czy jest to jednak "bezpieczniejszy" nałóg? Znacie kogoś, kto bez komputera nie potrafi wytrzymać nawet jednego dnia? A może sami także powoli się uzależniacie?

melissa · Wysłany: Nie 16:41, 10 Mar 2013 Temat postu:

Co sądzę... Jest to taki sam nałóg, jak alkoholizm, czy narkomanizm. Może wyrządzić szkody, przypuśćmy osoba ,która gra w jakąś gierkę i ma 7 żyć, w końcu w życiu realnym skoczy z okna, czy cokolwiek innego sobie ,czy innym zrobi..chyba nie znam takiej osoby. mnie często spotkać przy komputerze, nie ma dnia,żebym nie sprawdziła fejsa, czy photobloga, ale uzależniona chyba nie jestem ;D

William · Wysłany: Czw 20:42, 14 Mar 2013 Temat postu:

melissa, zachwyciłaś mnie. To, co napisałaś, jest po prostu wspaniałe, aż mam ochotę przesłać to jako złotą myśl do najnowszej edycji podręcznika do WOSu dla gimnazjum.

GG, wp. GL&HF w życiu.

Nie wiem, jak ograniczonym trzeba być, by uważać, że uzależnienie od gry internetowej potrafi wymazać z człowieka poczucie o naruszalności własnego życia i zdrowia. Prawdopodobnie bazujesz to na przypadkach z gdzieśtam-w-Azji, kiedy to jeden chłopak zabił drugiego/potrzaskał swoją matkę krzesłem, bo wyłączyła mu Tibię.

Tak, to wydarzyło się naprawdę, ale uzależnienie samo w sobie nie miało na to tak znaczącego wpływu. Postaram się to przedstawić najprościej, jak się da - z psychopaty prędzej czy później i tak wyjdzie psychopata, niezależnie od tego, jakie środki zapobiegawcze podejmiemy. Ci chłopcy (tak się składa, że w obu przypadkach byli to nastoletni samce, żadnych implikacji) musieli być skrzywieni psychicznie, a jedyny związek, jaki mogą mieć z tym gry komputerowe to czynnik agresji wywołany odcięciem od bodźca wywołującego "przyjemność". Gdyby byli uzależnieni od jedzenia bananów, a zostali ich pozbawieni, zareagowali by podobnie.

Uzależnienie od gry komputerowej to dokładnie to, na co wskazuje nazwa - pobudzanie ośrodka przyjemności w mózgu poprzez dostarczenie pożywki w postaci (akurat w tym przypadku, ale możecie podstawić co chcecie) danej gry. Osoba, która cierpi z tego powodu ma problemy z odklejeniem się od komputera, nie skacze z okna, bo "wydaje jej się, że ma siedem żyć" (chyba jest uzależniona od kotowania). Co najwyżej może skoczyć, jeśli jest naprawdę mocno uzależniona i drastycznie odetnie jej się źródło przyjemności, a dany osobnik zareaguje poprzez autoagresję.
Zupełnie tak, jak w przypadku silnego uzależnienia narkotykowego, alkoholowego, papierosowego, nimfomanii, czegokolwiek. Nie ma to nic wspólnego z poczuciem "świata wirtualnego".

IMHO dużo groźniejsze jest uzależnienie od portali społecznościowych, przede wszystkim dlatego, że o uzależnieniu od gier trąbi się na okrągło, a o facebookoholii i innych takich jedynie przebąkuje gdzieś po kątach.

melissa · Wysłany: Pią 23:39, 15 Mar 2013 Temat postu:

William, może nie jestem mądra jak Ty.pozdrawiam xoxo
es er a em

LadyPuffin

Ja chyba zaczynam się uzależniać. I obecność na tym forum wcale mi nie pomaga Smile

ATI_Radeon

Ja dopiero zamierzam się uzależnić. W październiku. Od Plemion. By w tej grze wykręcić jakiś lepszy wynik, trzeba zaglądać możliwie najczęściej, mile widziane jest zarywanie nocy, by nadgonić ze zdobywaniem surowców, czy posłać określoną ilość ataków na graczy tak, by ataki weszły z samego rana, na parę sekund po zakończeniu nocnego bonusu do obrony.

Ostatnio praktycznie cały wolny czas spędzam przed komputerem. Wbrew pozorom rzadko gram. Najczęściej jest to przeglądanie zestawu interesujących mnie storn internetowych, co nieco Facebooka, ale przede wszystkim skype. Ciągle ktoś chce ze mną rozmawiać, a ci młodsi znajomi przy okazji w coś pograć (jakieś MMO, albo Minecraft). Na upartego mógłbym tak spędzać czas od momentu wstania z łóżka, aż do ponownego położenia się spać.
Ale czy jestem uzależniony? Niby nie reaguję agresją, czy innym zniechęceniem, gdy akurat muszę coś zrobić. Takie oderwanie się od monitora odbieram nawet z niekłamaną ulgą. Póki co jest to więc mój świadomy wybór. I wiem, czuję to, że jeden poważniejszy bodziec wystarczy, żebym na dobre oderwał się od komputera - zakup roweru Wink

Mam nadzieję, że się nie mylę, że to nie jest takie samo zapewnianie, jak u niektórych moich kolegów, którzy mówili, że kontrolują palenie, czy picie, a obecnie są najzwyczajniej w świecie uzależnieni od tych używek.

adka

Znam kilkuletniego chłopca, który jest uzależniony od komputera. Cały się trzęsie, ma spazmy i nic innego nie chce robić. Oderwać go nie mogli od ekranu. Masakra.